" സ്നേഹം പങ്കുവെയ്ക്കുമ്പോൾ ഇരട്ടിയാകുന്നു; സങ്കടങ്ങൾ പങ്കുവെയ്ക്കുമ്പോൾ കുറയുന്നു" ഇന്നത്തെ ചിന്താവിഷയം 

 

ഉത്തമരായ സുഹൃത്തുക്കൾ നമുക്ക് എന്നും ആശ്വാസകരമാണ്. പരസ്പരം സന്തോഷങ്ങൾ പകരാനും, ദുഃഖങ്ങൾ ഇറക്കി വയ്ക്കാനും സുഹൃത്തുക്കളുടെ തോളുകൾ നമുക്ക് വലിയ പ്രതീക്ഷ നൽകുന്നു. നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാകുന്ന സന്തോഷങ്ങൾ തീർച്ചയായും അത് പങ്കുവയ്ക്കേണ്ടത് തന്നെയാണ്.

പരീക്ഷയിൽ വിജയിച്ചാൽ, പുതിയ വാഹനം വാങ്ങിയാൽ, പുതിയ വീട് വച്ചാൽ എന്ന് വേണ്ട ഒരാളുടെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാകുന്ന എല്ലാ നല്ല ശുഭ കാര്യങ്ങളും പങ്കുവയ്ക്കുന്നത് നമ്മളുടെ ഇടയിൽ സാധാരണം ആണല്ലോ. എല്ലാവരും ഒത്തുകൂടി ആ സന്തോഷം പങ്കിടുമ്പോൾ ലഭിക്കുന്ന ഊർജ്ജം മറ്റെന്തിനെക്കാളും വലുതാണ്.

വലിപ്പച്ചെറുപ്പം ഇല്ലാതെ, ജാതിമതപരിഗണനകൾ ഇല്ലാതെയാകണം ഓരോ ഒത്തുചേരലുകളും, സന്തോഷം പങ്കിടലുകളും. അതുപോലെതന്നെയാണ്, നമ്മളുടെ ഇടയിൽ ഒരാൾക്ക് വേദനകളും വിഷമങ്ങളും ഉണ്ടാവുമ്പോൾ ചെയ്യേണ്ടത്. സന്തോഷം മാത്രം പങ്കിടാൻ ഒത്ത്ചേർന്നാൽ പോരല്ലോ. വേദനകളും പങ്കിടേണ്ടതാണ്.

സന്തോഷമുണ്ടാകുമ്പോൾ ഓടിച്ചെല്ലുന്നതിനേക്കാൾ വേഗത്തിൽ, വേദന അനുഭവിക്കുന്ന ഒരാളുടെ അടുത്തേക്ക് അതിവേഗത്തിൽ ഓടി എത്തണം. ദുഃഖിതനായ അയാളുടെ ശിരസ്സിന് നമ്മുടെ ചുമൽ താങ്ങാവാൻ ചായ്ച്ചുകൊടുക്കാം. ആരോടും പറയാനാവാത്ത ഉള്ളിലെ നൊമ്പരങ്ങൾ ആ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും വായിച്ചെടുക്കാം.

വിതുമ്പുന്ന ചുണ്ടുകളിൽ ഒന്നും പറയാനാവാതെ തളം കെട്ടി നിൽക്കുന്ന മൗനം കേൾക്കാൻ   കാതോർക്കാം. ആ കൈകളിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ച് വാത്സല്യത്തോടെ ചുമലിൽ തഴുകി നമ്മുടെ മാറോട് ചേർത്ത് പറയാം, " വിഷമിയ്ക്കരുത്..ഞങ്ങൾ കൂടെയുണ്ട്" അത് കേൾക്കുമ്പോൾ ആ ചങ്ങാതിയുടെ മിഴികളിൽ പെയ്യുന്ന ചാറ്റൽമഴയിൽ ആ വേദനകൾ അലിയുന്നത് അറിയൂ.

സുഭാഷ് ടിആർ